Een Japans technologiebedrijf genaamd H2L gaat wel heel ver om de metaverse realistisch te maken. De Financial Times meldt dat het bedrijf fysieke pijn wil bezorgen. Dat lees je goed; fysieke pijn. Waarom willen zij dat naar een virtuele wereld brengen?
Manipulatie en sensatie
Het bedrijf ontwikkelde een product dat het buigen van menselijke spieren kan detecteren. Het doel hiervan is dat jouw karakter in de virtuele wereld weet welke beweging je maakt. Hierdoor is het ook mogelijk om het gewicht van virtuele voorwerpen te kunnen voelen.
Door middel van elektrische stimulatie kunnen zij spieren manipuleren en sensaties nabootsen. Denk aan het vangen van een bal, of geraakt worden door een bal. De mogelijkheden zijn eindeloos.
‘Ik wil mensen bevrijden’
“Het voelen van pijn stelt ons in staat om de metaverse in een echte wereld te veranderen, met verhoogde gevoelens van aanwezigheid en onderdompeling,” zei Emi Tamaki, mede-oprichter van H2L tegen FT. “Ik wil mensen bevrijden van elke vorm van beperking in termen van ruimte, lichaam en tijd.”
Tamaki begon met dit soort technologieën nadat ze een bijna-doodervaring had door een aangeboren hartziekte. Hierdoor werd haar drijfveer om een technologie te creëren die het mogelijk maakt om fysieke ervaringen aan computers te koppelen. “Ik realiseerde me dat het leven kostbaar was, dus besloot ik te werken aan een nieuw gebied waar ik echt in wilde graven”, zei ze.
Kindertijd opwekken
De technologie kan gebruikt worden voor spelletjes, maar ook voor andere toepassingen. Eéntje is wel erg bijzonder: de technologie zou het gevoel van de kindertijd kunnen opwekken. Door de zintuigen na te bootsen en het spel af te spelen in de metaverse, kan zo’n herinnering worden opgehaald. “Mensen zoals ik, die niet vaak naar buiten kunnen door ziekte, kunnen in de metaverse altijd overal naar toe,” zei ze.
Ze vertelt dat deze technologie waarschijnlijk in 2029 beschikbaar wordt. Dus het kan dat we over 7 jaar een potje trefbal kunnen spelen, waarbij we de ‘pijn’ echt kunnen voelen – wellicht een potje uit onze basisschooltijd.